قبلا در مورد بوم کمک رسان نوشته بودم.کمک های بدون چشم داشت از جمله رفتارهای به ظاهر عجیب در اکوسیستم های موفقه. اما برخلاف عجیب بودنشون قابل توجیه و منطقی هستن. این بوم کمک می کنه تا یاد بگیریم بدون داشتن چشم داشت به همدیگه کمک کنیم. کمک می کنه تا این رفتار رو تجربه کنیم و ببینیم کمکی از این دست در بلند مدت چطور پاسخ داده می شه و چه تاثیری بر محیط داره.
ما فکر میکنیم این مدل بتونه فرهنگ تازهای بین ما ایرانیا بوجود بیاره و به اکوسیستم کارآفرینیمون کمک کنه.
شاید این ولاگ واضحتر از اون بلاگ بتونه بوم کمک رسان رو توضیح بده. 🙂
سلام خسته نباشید یه سوال داشتم ویدیو که صد در صد عالی بود آدم چگونه میتونه هدف گذاری کنه من تا الان ۱۷ سالمه دانشگاه میرم هیچی اونسری اومدم زبون پایتون رو مطالعه کنم تو یه برنامه ۱ ماهه تا عادت کنم بعد ۲ هفته به معلمم گفتم انجمن پایتون سراغ دارین جایی که کمک کنن و اینا گفت آره و من دو هفته هست گذاشتم مطالعم رو کنار تا استادمو ببینم و ازش آدرس انجمن رو بگیرم
بعدشم من فقط بلدم یا فیفا بازی کنم یا سریال ببینم بعضی اوقات همین کارارو هم نمی کنم اما نمی دونم چه جوری تایمم میره
امیر حسین جان،
همین که PES بازی نمیکنی یعنی یه قدم از بقیه جلوئی! :))
شوخی میکنم. در مورد هدف گذاری اجازه بده تا این هفته یه مطلب کامل بنویسم که بتونی پاسخ واضحتری بگیری.
ولی قبل اون چندتا چیز رو باید بدونی، البته اینها پیشنهادهای دوستانه است و لزوما درست نیستن:
۱- پیدا کردن کاری که واقعا انجام دادنش رو دوست داریم تا جایی که مرز بین کار کردن و تفریح کردن رو گم کنیم یه نقطه عطف در زندگیه. سعی کن کارهایی که دوست داری رو لیست کنی و شروع کنی به کار کردن (کارکردن واقعی، بهونه تراشی هم نداریم، بهونههایی مثل منتظر استاد هستم). نترس و هر کاری رو که توش استعداد نداشتی، دوست نداشتی یا به هر علتی شرایطی که اول این بند گفتم رو تداعی نکرد از لیستت خط بزن و برو سراغ بعدی. اینقدر اینکار رو ادامه بده تا به چیزی که میخوای برسی.
۲-وقتی اون کاری که میخواستی رو پیدا کردی شروع کن به خیال بافی! به این فکر کن که میخوای ۵۰ سال آینده کجا باشی.
در تمام این فرایند هدف گذاری میتونه کمک کنه ولی فکر کنم بعد انجام دادن این دو مورد میتونیم دربارهی هدف گذاری جدیتر حرف بزنیم.
خیلی ممنون چشم حتما انجام میدم این کارو بازم ممنون